-
1 ranga
rank; (przen) importance* * *f.1. (= stopień służbowy) rank; on jest wyższy rangą ode mnie he's above me in rank, he outranks me; być w randze majora gł. wojsk. have the rank of major.2. lit. (= znaczenie) importance; fachowiec najwyższej rangi professional of the top l. first rank; sprawa najwyższej rangi a matter of (the) utmost importance; urastać do rangi czegoś develop into sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ranga
См. также в других словарях:
ranga — ż III, CMs. rangandze; lm D. rang «stopień służbowy w hierarchii wojskowej, dawniej urzędniczej, dworskiej» Wysoka, niska ranga. Mieć rangę porucznika. Otrzymać rangę majora. Być w randze podporucznika. Ktoś starszy rangą. przen. «znaczenie,… … Słownik języka polskiego
